Pravčicka Brama to twór skalny położony w Czeskiej
Szwajcarii (w sąsiedztwie turystycznego miasteczka Hřensko) coraz bardziej
popularny w Bogatyni. Kto jeszcze nie obejrzał i nie dotknął tego największego
mostu skalnego w Europie, powinien jak najszybciej nadrobić zaległości.
Wszystko za sprawą naszej koleżanki, której chcieliśmy
pokazać skalną osobliwość. A ponieważ nigdy tu jeszcze nie była, na zwiedzanie
mostu wybraliśmy idealną porę, ostatnią słoneczną niedzielę. Tym razem jednak
(to nasza druga tutaj wizyta) dotarliśmy do mostu czerwonym szlakiem od strony
miejscowości Mezní Louka. Co prawda odległość dwukrotnie dłuższa niż z Hřenska,
ale były i plusy: bardzo malowniczy szlak wiodący wzdłuż tutejszych piaskowców
z panoramami na Czeską Szwajcarię no i przede wszystkim ominięcie żmudnego
podejścia pod Bramę. Dość powiedzieć, że w XIX wieku, czyli od czasu kiedy
udostępniono bramę do zwiedzania, istniał zwyczaj wynajmowania mułów lub
tragarzy do pokonania drogi z Hřenska. Teraz byłoby trudno o czeskich Szerpów. Muszą
wystarczyć własne nogi i grzbiet.
Samochód zostawiliśmy na obszernych parkingu w Mezní Louka (w cenie 100 koron za dzień), na szlak weszliśmy przechodząc na drugą stronę
drogi. Stąd do Bramy jest jakieś 6 km.
Niestety, wejście na sam łuk Bramy jest od 1980 roku
zamknięte z powodu natłoku turystów. Ale zakaz wstępu nie przeszkadza podziwiać
most i okolice. Do dyspozycji turystów są liczne punkty widokowe, które
otwierają się po wykupieniu biletu wstępu (w cenie 75 koron za osobę dorosłą i
25 za dziecko), na miejscu znajduje się także restauracja, bistro, informacja
turystyczna i punkt z pamiątkami. W przeszłości Brama była natchnieniem dla
Hansa Christiana Andersena – bajkopisarza, który był tutaj dwukrotnie, brała
też udział w scenie z filmu „Opowieści z Narnii”.
Oprócz samej Bramy miejsce słynie również z letniego
pałacyku Sokole Gniazdo zbudowanego w 1881 roku przez
właściciela posiadłości, księcia Edmunda Clary-Aldringena w
miejscu chatki z kory dębowej, która służyła jako wyszynk. Budowla wciska się w
skały, jej architektura wywodzi się ze stylu alpejskiego. Dziś pałacyk to
przede wszystkim restauracja, jednak nie ma co liczyć na zbyt wiele – obiekt
oferuje zaledwie kilka podstawowych czeskich dań.
Po odwiedzeniu wszystkich dostępnych punktów widokowych do
parkingu w Mezní Louka wróciliśmy autobusem, który kursuje co godzinę i
zatrzymuje się bezpośrednio u wyjścia ze szlaku w kierunku Hřenska. Rozkład
jazdy można sprawdzić tutaj.
Widoki na czerwonym szlaku |
Pałacyk Sokole Gniazdo |
Pravčicka Brama |
Restauracja |
Růžovský vrch |
Płaski szczyt Děčínskego Sněžníka |
I jeszcze raz Pravčicka Brama |
Mapka:
0 komentarze:
Prześlij komentarz