160 przejechanych kilometrów i ponad 2200 m pokonanych
podjazdów to skala trudności z jaką miałem okazję się spotkać podczas
zdobywaniu dwóch wież widokowych położonych na wschód od Děčína. Mimo przeszkód
opłacało się tam dotrzeć, głównie za sprawą widoków na położone w kotlinie
czeskie miasto.
Tym razem odmiennie niż zwykle, i to za sprawą pogody,
przełożyłem wyjazd z soboty na niedzielę. Różnica była zdecydowana: przed
południem wyszło słońce i zrobiło się ciepło, dzień wcześniej o tej porze było
pochmurno i brzydko. Wyznaczona przeze mnie trasa wiodła utartymi ścieżkami,
przez Varnsdorf i Jetřichovice aż na przedmieścia Děčína. Tu, niestety,
skończyła się zabawa i znane szlaki, a zaczęły schody. I to niemal dosłownie,
bo aby dostać się na pierwszą z wież, czyli Sokolí vrch, musiałem najpierw
pokonać ostry kilkukilometrowy podjazd, istną ścianę płaczu. Pocieszające było
to, że asfalt był gładziutki, a droga rzadko uczęszczana przez samochody. Metr
po metrze pokonałem tę blisko 300 metrową różnicę wzniesień, ciesząc się jak
dziecko, kiedy na moim Garminie pojawiło się graficzne wypłaszczenie podjazdu zwiastujące
rychły koniec wspinaczki. Oto i Sokolí
vrch w całej okazałości!
 |
| Najpierw jednak Jetřichovice i tutejsze piaskowce... |
 |
| ...a także pensjonaty |
 |
| A to już Děčín... |
 |
| ...i początek pierwszej ściany płaczu |
 |
| Sokolí vrch |
Ponad 50-cio metrowa wieża widokowa pełniąca zarazem funkcję
masztu telekomunikacyjnego dostępna jest do zwiedzania od godziny 10.00. Na
dole znajduje się kasa (bilet wstępuje kosztuje 30 koron), na platformę
widokową prowadzą kręte ażurowe schody o 162 stopniach. Sama konstrukcja jest
położona 512 m n.p.m. i została zbudowana w 2004 roku. Z góry widać przede
wszystkim kotlinę i miejską aglomerację Děčína, ale także Góry Łużyckie,
Kruszne Góry i Czeską Szwajcarię. Ruch w niedzielę w tych okolicach niewielki,
za to słońce miło grzało. Odpoczynek miałem jednak zaplanowany w innym miejscu.
 |
| Ażurowa platforma widokowa |
 |
| Děčín |
 |
| Droga do wieży |
 |
| Kręgi w piasku |
 |
| Kotlina miasta |
Zjechałem w kierunku Děčína, by po jakimś czasie rozpocząć
kolejną wspinaczkę, niemal identyczną jak pierwsza, tym razem jednak po gorszej
drodze najeżonej nierównościami i zakrętami. Oprócz wspinaczki czekał na mnie
jeszcze kilkusetmetrowy marsz, gdyż aby dostać się na kolejną wieżę widokową trzeba
pokonać ok. 500 metrowy odcinek drogi poprowadzony czerwonym szlakiem. Dopiero po
jego przebyciu, na wysokości 488 m n.p.m., staniemy oko w oko z kamienną wieżą Velký
Chlum (z czeskiego: wielki porośnięty pagórek). Jej historia sięga XIX wieku,
kiedy po raz pierwszy powstał pomysł wybudowania wieży obok działającego w
pobliżu na nieco niższym wzniesieniu domku turystycznego. Niestety, nic z tych
planów nie wyszło i dopiero w latach 1928-29 doszło do realizacji pomysłu i
budowy wieży, którą ostatecznie otwarto w 1930 roku. W latach 90. XX wieku
wieża przeszła remont i od tamtego czasu jest udostępniona do zwiedzania.
Całkowita wysokość konstrukcji to 19 m, na górę prowadzi 81 schodów. Obiekt
jest otwarty przez cały rok, nie ma opłat za wstęp. Z góry zobaczymy Łabę
wijącą się po miejskiej tkance Děčína, płaski szczyt Děčínskego Sněžníka czy Czeskie
Średniogórze.
 |
| Velký Chlum |
 |
| Tu też jest droga do wieży, ale ja dotarłem z przeciwległego kierunku |
 |
| Łaba |
 |
| Na godzinie 14.00 widać maleńką wieżę Sokolí vrch |
Pod wieżą urządziłem sobie mały piknik: było pusto, ciepło i
słonecznie a z oddali dochodziły jedynie porykiwania krowy. Mógłbym tam spędzić
resztę niedzieli, niestety, trzeba było powoli wracać, tym bardziej, że od
Bogatyni dzielił mnie dystans 80 km…
Mapa:
0 komentarze:
Prześlij komentarz