Wieża widokowa na górze Valtenberg (17.08.2019)

W 2007 roku wieża widokowa König-Johann-Turm obchodziła 150. rocznicę istnienia. Wybudowana na górze Valtenberg (587 m n.p.m.), najwyższym wzniesieniu Pogórza Łużyckiego, była celem mojej ostatniej trasy, która przypadła na pochmurną (przynajmniej do południa) i jak na sierpień chłodną sobotę. Z Bogatyni to nieco ponad 130 km w dwie strony, przy niespełna 1400 m podjazdów. Wyjazd należący raczej do wersji „light”, nie licząc podjazdu pod cel podróży, jak większość na obszarze Górnych Łużyc, był nieco monotonny. Bo ileż można podziwiać uporządkowane, czyste i zadbane niemieckie miasteczka i wsie 😊.

Na szczycie Valtenbergu poza 22-dwu metrową wieżą, w 2013 roku ponownie otwartą do użytku po gruntownym remoncie, znajduje się górska gospoda. Restauracja oferuje lokalne potrawy i jest świetnym miejscem na imprezy. Poza wnętrzami można biesiadować na tarasie, z którego prowadzą kamienne schody na wieżę. Z góry rozciąga się widok na Czeską i Saską Szwajcarię, Góry Łużyckie. Tam też znajduje się punkt triangulacyjny z 1864 służący dla ówczesnych geodetów. Wieżę nazwano na cześć króla Saksonii Johana Wettyna. Dwa lata po oddaniu jej dla ruchu turystycznego w miejscu po dawnej zniszczonej drewnianej wieży widokowej zbudowano karczmę, która nie przetrwała próby czasu i w 1951 roku spłonęła. Ponownie odbudowano ją dopiero w 1977 roku. 

Jeśli chodzi o podjazd, jest on mieszanką drogi asfaltowanej z drogą gruntową. Początek od miejscowości Neukirch/Lausitz to malowniczo poprowadzona droga asfaltowa aż do granicy lasu. Następnie pojawia się leśny grunt wysadzany grubym grysem, a droga najpierw idzie płasko, potem nawet opada, by znów zacząć wznoszenie. Kiedy myślimy, że czeka nas już tylko niezbyt ciekawy leśny trakt, nagle znów pojawia się pięknie utrzymany asfalt, po czym ponownie wpadamy na grunt. Do końca podjazdu jest już taki miks, przy czym droga jest wyłożona asfaltem w miejscach, w których znajdują się ostre podjazdy. Jest to dobre rozwiązanie, bo przynajmniej da się utrzymać przyczepność. Długość całego odcinka to ok. 4 km i miejscami skutecznie pozwala się zmęczyć. Wysiłek zostanie opłacony szklaneczką lekkiego niemieckiego pilsa, który można dostać w czynnej od godz. 10.00 górskiej gospodzie.

Mapa: